Yeşil mercimek salatasının yarattığı infial- elbette bana göre- üzerine ciddi şımardığımdan olsa gerek, epeydir bloğuma yeni yemek tarifi girmeyince, okurlarım aç kaldı, hemen bir yemek yapıp tarifini yazayım endişesine kapıldım. Belki de hep yeşil mercimek yiyorlardır, yazıktır, bile dedim, ne yalan söyleyeyim.
Yalnız benim ev ahalisi ne yazık ki etobur. Mercimek salatasının adı salata diye, yemeğin yanına garnitür sanıyorlar. Her neyse, bu etoburların küçüğü mantarlı et soteyi çok sever. Bugün onun gönlünü yapasım geldi.
Tedarik edilecek malzemelerimiz şunlardır:
1. 1/2 kg dana sotelik et
2. 1/2 kg çiftlik mantarı(Of-Çaykara civarında buna kukuvaka derler)
3. Bir büyük baş soğan, üç-dört sivri biber, üç olgun domates, üç-dört diş sarımsak, bir havuç
4. İki kaşık salça
5. Baharatlar ve bir defne yaprağı
6. Mantarlar ayıklandıktan sonra kararmasın diye un, bir limon suyu ve sulu karışım.
Eti kuşbaşı doğrayıp az yağ eklediğimiz tenceremize alıyoruz. Bir süre böyle et suyunu salıp yeniden toplayana kadar pişiriyoruz. Bu işlemi yaparken önce harlı ateş sonra düşük ateş kullanıyoruz. Zaman zaman karıştırmayı ihmal etmiyoruz. Bu şekilde yirmi dakika kadar pişiririm ben. Yemeklik doğradığımız soğan ve ince kıyılmış sarımsağı ekliyoruz sonra. Sırasıyla küçük küçük doğranmış havuç, biber ve en sonda domatesleri ekliyoruz.
Mantarları güzelce soyduktan sonra kuşbaşı büyüklüğünde doğrayıp, önceden hazırladığımız bir limon suyu, iki kaşık un, bir litre kadar sudan oluşan karışımda bir süre bekletiyoruz. Böylece elimizde akça pakça mantarlarımız oluyor. Süzüp soğuk sudan geçirerek onları da pişmekte olan yemeğe ekliyoruz.Salçayı da ekledikten sonra bir süre harmanlanıp pişiyor. Mantarın suyu yemeğin suyuna geçince sıcak su ekleyerek istediğimiz yoğunlukta bir yemek elde edebiliriz. Ben sulu sevmem. Bazen domatesler çok suluysa su bile eklemek gerekmeyebiliyor. Gerektiğini düşünüyorsanız sıcak su eklerseniz daha iyi olur. Defne yaprağı ve baharatları(kara biber, kimyon, pul biber, kekik ekledim ben) da yemeğe serptikten sonra kapağını kapatıp, havuçlar yumuşayana kadar pişiriniz. Bilenler bilir bu havuç, etten bile inatçı olabiliyor.
Yanına pirinç pilavı da yapınca, yaklaşık olarak şöyle bir tabağınız olur:
Domates kabuğundan gül de benden hediyesidir.
Not: Aynı tarifi , kuzu, tavuk, hindi eti ile denedim. Elinizi korkak alıştırmayın, hepsiyle güzel oluyor. Özellikle tavukla daha kısa sürede pişiyor elbette.
Afiyet şeker olsun.
Bambolika in the Kitchen
29.07.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder